Liber II, 361-369

Quis cladem illius noctis, quis funera fando
explicet aut possit lacrimis aequare labores?
Vrbs antiqua ruit multos dominata per annos;
plurima perque uias sternuntur inertia passim
corpora perque domos et religiosa deorum 365
limina. Nec soli poenas dant sanguine Teucri;
quondam etiam uictis redit in praecordia uirtus
uictoresque cadunt Danai. Crudelis ubique
luctus, ubique pauor et plurima mortis imago.

¿Quién el desastre de aquella noche, quién los funerales con palabras
explicaría o podría igualar las fatigas con lágrimas?
Una antigua ciudad se derrumba dominada durante muchos años;
y por las calles están tendidos por todas partes muchísimos cuerpos inertes
y por las casas y los sagrados umbrales de los dioses. 365
Y no sólo los teucros pagaban su castigo con sangre;
que a veces también el valor vuelve a los corazones de los vencidos
y caen dánaos vencedores. Por todas partes cruel
luto, por todas partes pavor y muchísima imagen de muerte.

No hay comentarios:

Publicar un comentario