Liber I, 520-533

Postquam introgressi et coram data copia fandi, 520
maximus Ilioneus placido sic pectore coepit:
'O Regina, nouam cui condere Iuppiter urbem
iustitiaque dedit gentis frenare superbas,
Troes te miseri, uentis maria omnia uecti,
oramus: prohibe infandos a nauibus ignis, 525
parce pio generi, et propius res aspice nostras.
Non nos aut ferro Libycos populare Penatis
uenimus, aut raptas ad litora uertere praedas;
non ea uis animo, nec tanta superbia uictis.
Est locus, Hesperiam Grai cognomine dicunt, 530
terra antiqua, potens armis atque ubere glaebae;
Oenotri coluere uiri; nunc fama minores
Italiam dixisse ducis de nomine gentem.

Después que entraron y se les dio permiso de hablar públicamente, 530
Ilioneo, el mayor, empezó así con corazón apacible:
"¡Oh reina!, a quien Júpiter concedió fundar una nueva ciudad
y refrenar con justicia pueblos soberbios,
los desgraciados troyanos, llevados por los vientos por todos los mares,
te rogamos: aleja de las naves los horribles fuegos, 525
respeta esta raza piadosa y mira más de cerca nuestras cosas.
Nosotros no venimos a saquear los Penates libios con el hierro
ni a volver a la costa los botines arrebatados,
no hay esta violencia en nuestro espíritu ni una soberbia tan grande en unos vencidos.
Hay un lugar, los griegos lo llaman con el sobrenombre de Hesperia, 530
una tierra antigua, poderosa en armas y tierra fértil;
la habitaron hombres de Enotria; ahora es fama que los descendientes
llamaron al pueblo "Italia" a partir del nombre de su jefe.

No hay comentarios:

Publicar un comentario