Liber I, 643-656

Aeneas (neque enim patrius consistere mentem
passus amor) rapidum ad nauis praemittit Achaten,
Ascanio ferat haec, ipsumque ad moenia ducat; 645
omnis in Ascanio cari stat cura parentis.
Munera praeterea, Iliacis erepta ruinis,
ferre iubet, pallam signis auroque rigentem,
et circumtextum croceo uelamen acantho,
ornatus Argiuae Helenae, quos illa Mycenis, 650
Pergama cum peteret inconcessosque hymenaeos,
extulerat, matris Ledae mirabile donum:
praeterea sceptrum, Ilione quod gesserat olim,
maxima natarum Priami, colloque monile
bacatum, et duplicem gemmis auroque coronam. 655
Haec celerans ita ad naues tendebat Achates.

Eneas (pues su amor paterno no permitió a su mente
detenerse) envía por delante al rápido Acates hacia las naves,
para que refiera a Ascanio estas cosas y conduzca a él mismo a las murallas; 645
toda la preocupación del querido padre está en Ascanio.
Además ordena traer los regalos, arrebatados de las ruinas ilíacas,
un manto que está rígido por las figuras de oro
y un vestido rodeado con acanto azafranado,
adornos de la argiva Helena, que ella había sacado de Micenas, 650
al dirigirse a Pérgamo y a los prohibidos himeneos,
admirable don de su madre Leda:
además, un cetro, que había llevado Ilione en otro tiempo,
la mayor de las hijas de Príamo, y un collar de perlas para el cuello
y una corona doble de gemas y de oro. 655
Ejecutando prontamente estas cosas Acates dirigía su camino hacia las naves.

No hay comentarios:

Publicar un comentario