Tum pater Aeneas 'Vestra' inquit 'munera uobis
certa manent, pueri, et palmam mouet ordine nemo;
me liceat casus miserari insontis amici.' 350
Sic fatus tergum Gaetuli immane leonis
dat Salio uillis onerosum atque unguibus aureis.
Hic Nisus 'Si tanta' inquit 'sunt praemia uictis,
et te lapsorum miseret, quae munera Niso
digna dabis, primam merui qui laude coronam 355
ni me, quae Salium, fortuna inimica tulisset?'
Et simul his dictis faciem ostentabat et udo
turpia membra fimo. Risit pater optimus olli
et clipeum efferri iussit, Didymaonis artes,
Neptuni sacro Danais de poste refixum. 360
Hoc iuuenem egregium praestanti munere donat.
Entonces el padre Eneas: «Vuestros regalos -dice- para vosotros
quedan decididos, muchachos, y nadie cambia la palma de orden;
mas permítaseme compadecerme de la desgracia del amigo inocente.» 350
Hablando así, la piel enorme de un león gétulo
da a Salio, cargada de pelo y con las uñas áureas.
Entonces Niso: «Si premios tan grandes -dice- hay para los vencidos,
y pena te dan los caídos, ¿qué regalos a Niso
dignos darás, que merecí por mérito la primera corona 355
si no me hubiera tocado la misma enemiga fortuna que a Salio?»
Y junto con estas palabras su rostro mostraba y sus miembros
manchados del húmedo cieno. Le sonrió el óptimo padre
y mandó que se trajera un escudo, arte de Didimaon,
quitado a los dánaos del sagrado dintel de Neptuno. 360
Con este excelente regalo premia al egregio joven.
No hay comentarios:
Publicar un comentario