Liber IV, 621-631

Haec precor, hanc uocem extremam cum sanguine fundo.
Tum uos, o Tyrii, stirpem et genus omne futurum
exercete odiis, cinerique haec mittite nostro
munera. Nullus amor populis nec foedera sunto.
Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor 625
qui face Dardanios ferroque sequare colonos,
nunc, olim, quocumque dabunt se tempore uires.
Litora litoribus contraria, fluctibus undas
imprecor, arma armis: pugnent ipsique nepotesque.'
Haec ait, et partis animum uersabat in omnis, 630
inuisam quaerens quam primum abrumpere lucem.

Estas cosas pido, esta última voz mía derramo con mi sangre.
Luego vosotros, oh tirios, a su estirpe
y a todo su futuro linaje
perseguid con odio, y dedicad estos presentes
a mis cenizas. No haya ni amor
entre los pueblos ni pactos.
Y que surja algún vengador de mis huesos
625
que persiga con fuego e hierro a los colonos dardanios
ahora, más tarde, en el momento en que se den las fuerzas.
Costas contrarias a sus costas, olas contra sus olas
imploro, armas contra sus armas: que peleen ellos mismos y sus nietos.»
Estas cosas dice, y dirigía su ánimo a todas partes, 630
buscando cuanto antes
romper la odiada luz.

No hay comentarios:

Publicar un comentario