Liber IV, 333-344

Tandem pauca refert: 'Ego te, quae plurima fando
enumerare uales, numquam, regina, negabo
promeritam, nec me meminisse pigebit Elissae 335
dum memor ipse mei, dum spiritus hos regit artus.
Pro re pauca loquar. Neque ego hanc abscondere furto
speraui (ne finge) fugam, nec coniugis umquam
praetendi taedas aut haec in foedera ueni.
Me si fata meis paterentur ducere uitam 340
auspiciis et sponte mea componere curas,
urbem Troianam primum dulcisque meorum
reliquias colerem, Priami tecta alta manerent,
et recidiua manu posuissem Pergama uictis.
 
Finalmente, pocas cosas responde: «Yo a ti, que muchas cosas al hablar
enumerar puedes, nunca
, reina, negaré
que mereces el bien, ni me avergonzará acordarme de Elisa 335
mientras de mí mismo me acuerde, mientras un espíritu rija estos miembros.
En favor del hecho pocas cosas diré. Ni yo esta huida furtivamente esconder
esperé (no finjas), ni alguna vez de esposo
pretendí las antorchas o vine a estos pactos.
Si los hados me permitieran guiar mi vida 340
bajo mis auspicios y buscar mis propias preocupaciones,
honraría primero la ciudad de Troya y las dulces
reliquias de los míos, permanecerían las altas casas de Príamo
y por mi mano habría puesto una renacida Pérgamo para los vencidos.

No hay comentarios:

Publicar un comentario